غیبت امام زمان(عج) نه تصادفی بلکه تدبیر الهی است
تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۲۵۳۴۱
استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) با اشاره به این که غیبت امام زمان(عج) نه تصادفی بلکه تدبیر الهی است، گفت: انسان در عصر انتظار باید به دنبال مفسر نص باشد، کسی که بتواند شاخصه های حداقلی امام را داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، حجت الاسلام والمسلمین «غلامرضا بهروزی لک» در نشست مجازی «انسان عصر انتظار» که به همت پایگاه فقه حکومتی وسائل برگزار شد، با بیان این که متأسفانه ما فلسفه غیبت را خیلی مدنظر قرار نمی دهیم، اظهار داشت: نظریه غیبت باید مبتنی بر علت باشد و بدون مشخص شدن آن نباید فورا وارد بحث شویم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
استاد تمام گروه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم(ع) یادآور شد: بنابراین برای ما نظریه عصر غیبت مبتنی بر نظریه ما است در چرایی نبود امام که این یک بحث مستقلی را می طلبد و سؤال اساسی آن همین است که چرا موجه است امام نباشد؟ فقه سیاسی شیعه هم به این موضوع نپرداخته و دیدگاه خودم این است که غیبت تصادفی نیست بلکه تدبیر الهی است.
وی بیان داشت: ما دو برهه داریم یکی حضور امام معصوم است که 250 سال به طول انجامید و دیگری دوره غیبت است؛ سؤال اساسی این است که چرا امام در 250 سال ظاهر بوده ولی الان ظاهر نیست که هرطوری تفسیر کنیم در نظریه انتظار تأثیر گذار است.
حجت الاسلام والمسلمین بهروزی لک با بیان این که علت غیبت ترس از قتل امام و استناد به گناه مردم نیست، یادآورد شد: در حقیقت علت اصلی این است که بعد از اکمال ابلاغی دین، نیاز به اشباع تعلیمی داریم یعنی همانطور که به انسان هایی که در طول 250 سال تعلیم شده اند نیاز داریم، یک نوع خودگردانی مبتنی بر کتاب و سنت و میراث معصوم 250 سال هم لازم و ضروری است.
وی اضافه کرد: بر این اساس انسان باید دوره خودگردانی را انجام دهد تا زمانی که شرایط تحقق اکمال دین فراهم شود. در شرایط غیبت پس ما یک تراثی را داریم که خرد هم اگر به آن اضافه شود کامل میشود؛ یعنی چهار چیز داریم، خرد بشری که ناقص است، کتاب و سنت و تعلیم معصوم که در واقع همان سنت را در 250 سال بسط دادند.
استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: اگر بحث با این نگاه نگریسته شود می توانیم در مورد نظریه خاص خودمان در مورد انسان عصر انتظار صحبت کنیم؛ حال می گوییم انسان عصر انتظار چون خرد دارد که ناقص است به راهنمایی کتاب و سنت و تراث نیاز دارد دارد؛ سؤال می کنیم آیا خرد کاملا جایگزین دیگر موارد می شود؟ جواب می دهیم خیر چون این همان رویکرد سکولار است و اما سؤال این است که این کتاب، سنت و تراث 250 سال را چگونه باید در زندگی خودمان اجرا کنیم؟
وی با بیان این که در نگاه شیعی علاوه بر نص به یک امام معصوم و مفسر نص احتیاج داریم، گفت: در 250 سال آن را داشتیم، حال در دوره غیبت مفسر چه کسی است؟ با نگاه شیعی، اگر انسان عصر انتظار را به خرد عمومی عوام واگذار کنیم سکولار است در نتیجه سؤال این است که آیا خرد انسان های عادی کافی است یا حتما باید سه مورد دیگر هم باشد؟ اگر این گونه هست چه کسی باید آن را درک کند و جامعه را بر اساس آن هدایت کند؟در این جا با بررسی تمام شاخصه به نظریه لزوم ولایت فقیه می رسیم.
پایان پیام/694منبع: شبستان
کلیدواژه: انسان عصر انتظار مهدویت انسان عصر انتظار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۲۵۳۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسان نخستین بار کی سرما خورد؟
ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروسهای متعددی که باعث سرماخوردگی میشوند، تنها تعداد کمی از آنها در بقایای بهجا مانده از انسانها کشف میشوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافتهای نرم مانند ریه وجود دارد و کمتر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسانهای خردمند دستکم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده باشند.
«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونتهای تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن مبتلا میشوند. راینوویروسها، کروناویروسها و ویروس سینسیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوستهیاختهای تنفسی) اغلب عوامل اصلیاند. البته این عوامل بیماریزا (پاتوژنها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهرهداران به انسان منتقل شدهاند.
جوئل ورتهایم، ویروسشناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایوساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروسهای جدید اجتنابناپذیر بوده است.
معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد میشود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروسها گاه برای جهش موفقیتآمیز و حتی انتشار بین انسانها مجموعهای از ژنهای مناسب دارند؛ مانند ویروسهایی که در همهگیری کوویدــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.
البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروسهای سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروسها میتوانند همزمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسانها منتقل شده باشند؛ زمانی که انسانها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماریزا بهراحتی میتوانستند بین آنها گسترش یابند و همزمان پرورش حیوانات حامل این ویروسها را نیز آغاز کردند.
اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیستشناس دانشگاه کالج لندن، میگوید انسانهای «شکارچیــگردآورنده» که کشاورزی نمیکردند یا دام پرورش نمیدادند هم میتوانستند از طریق شکار در معرض این ویروسهای حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیستشناس، ویروسهای سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمانهای مختلف پدیدار میشدند و از بین میرفتند.
او میگوید: «من فکر میکنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابلتوجه جذب عوامل بیماریزا در انسان منجر شد، پخش شدن آنها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروسهای سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمیترین انسان خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»
دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاریهای باستانشناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروسهای سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمیمانند. این ویروسها به طور معمول در بافتهای نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین میروند، اثر باقی میگذارند و در بافتهای مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمیشوند.
البته ژنومهای ویروسی در بقایای انسانهای باستانی یافت شدهاند اما فقط ویروسهای مبتنی بر دیانای بودهاند نه ویروسهای حاوی آرانآی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت انسان در فرانسه پیدا کردند. این آرانای با کروناویروسهای شناختهشده امروزی متفاوت است و نشان میدهد که این عوامل بیماریزای تاریخی احتمالا یا از بین رفتهاند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافتهاند.
بالوکس میگوید: «احتمالا در آینده از ویروسهایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسبتری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروسها در گذشتههای دور را برای دانشمندان آسانتر میکند.»