به نقل از «ایکنا»

استناد به تاریخ ۲۵۰ ساله صدر اسلام حجیت معرفتی دارد

تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۹۱۲۷۳

به گزارش ایکنا؛ به نقل از مهر، متن پیش رو گزیده ای از سخنرانی حجت الاسلام احمد رهدار در مراسم افتتاحیه دوره «تربیت مدرس انسان ۲۵۰ساله» در در پژوهشکده باقرالعلوم(ع) با عنوان «ضرورت نگاه تحلیلی به تاریخ ائمه(ع)» است که در ادامه می خوانید؛

حجت الاسلام رهدار در این نشست گفت: تاریخ، بُعد وجود آدمی است، چراکه تنها انسان فرایند رشد دارد؛ حال این سیر انسان یا تکاملی است یا تنازلی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به بیان دیگر تاریخ تبیین نمودار تطور و رشد انسان ها است و به همین دلیل است که مطالعه تاریخ هویت‌ساز است. تاریخ اسلام، سوای دیگر تاریخ‌ها دارای زاویه مهم دیگری است و آن اینکه تاریخ ۲۵۰ ساله صدر اسلام تنها تاریخ در کل بشریت است که استناد به آن، حجیت معرفتی دارد. دوران ۲۵۰ ساله تاریخ صدر اسلام یک مقطع علم‌آور است؛ علم، به‌معنای دینی خود. این دوران هم بصورت تقریباً کامل ثبت شده است. در میان تاریخ ۲۵۰ ساله مهمترین رخدادی که برای ما هویت‌بخشی کرده، واقعه کربلا است. برخی می گویند تاریخ بشر از زمانی آغاز می شود که شریعت(شریعت کامل) آغاز می شود.

رهدار افزود: ما یک تاریخ داریم و یک فلسفه تاریخ، کما اینکه یک فقه داریم و یک فلسفه فقه. واقعیت این است که اگر تاریخ به فلسفه تاریخ گره نخورد؛ مانند خواندن قصه‌ها و داستان ها خواهد بود. تاریخ بند به مساله زمان است ولی فلسفه تاریخ بند به مقوله زمان نیست و به راحتی می تواند برای امروز ما نورافشانی کند، ما زمانی که می آییم در لایه فلسفه تاریخ آن زمان می‌توانیم خود را از کثرات تاریخی نجات بدهیم و قواعدی را بدست بیاوریم که با آنها می توان کارهای جدی کرد. در واقع فلسفه تاریخ قواعد حاکم بر تاریخ است که البته برای ما قواعد مستنبط از تاریخ است.

عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) ادامه داد: ما یک سیره اهل بیت علیهم السلام داریم و یک فرهنگ اهل بیت علیهم السلام؛‌ فرهنگ علوی فراتر از سیره علوی است. متأسفانه ما مردم را در سیره اهل بیت متوقف کردیم و زمانی که در سیره می مانیم نمی‌توانیم در مورد یزیدی‌های زمان حرف بزنیم و آنها را معرفی کنیم و مجبوریم تنها یزید دوره اهل بیت را تحلیل و معرفی بکنیم، ما باید از سیره استفاده بکنیم و مردم را با فرهنگ اهل بیت علیهم السلام آشنا کنیم.

وی تصریح کرد: اگر تاریخ صدر اسلام را اینگونه بررسی کنیم که یکبار تاریخ جاهلیت را بخوانیم و بعد ۶۰ سال بعد بعثت حضرت خاتم(ص) را نیز بخوانیم قطعا می‌گوییم معجزه رخ داده است. نکته در این است که حجج الهی میانبرهای تاریخ را بلد هستند و اینان بازیگران اصلی تاریخ اند و تاریخ را بستر تحقق سنن الهی می‌کنند و در این بستر است که بالقوه ها بالفعل می شوند. باید توجه داشت که تاریخ اسلام تاریخ شلوغی است، اساساً جاهایی که پیج تاریخی است شلوغ است! و تاریخ اسلام پیچ تاریخ بشریت است. بنابراین ما باید این تاریخ را جریان شناسانه مورد بررسی قرار داده تا راحت‌تر به تحلیل آن بپردازیم.

منبع: ایکنا

کلیدواژه: راهدار تاریخ ائمه نگاه تحلیلی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۹۱۲۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انسان نخستین بار کی سرما خورد؟

ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروس‌های متعددی که باعث سرماخوردگی می‌شوند، تنها تعداد کمی از آن‌ها در بقایای به‌جا مانده از انسان‌ها کشف می‌شوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافت‌های نرم مانند ریه وجود دارد و کم‌تر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسان‌های خردمند دست‌کم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده‌ باشند. 

«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونت‌‌های تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن‌ مبتلا می‌شوند. راینوویروس‌ها، کروناویروس‌ها و ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوسته‌یاخته‌ای تنفسی) اغلب عوامل اصلی‌اند. البته این عوامل بیماری‌زا (پاتوژن‌ها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهره‌داران به انسان منتقل شده‌اند.

جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایو‌ساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروس‌های جدید اجتناب‌ناپذیر بوده است.

معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد می‌شود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروس‌ها گاه برای جهش موفقیت‌آمیز و حتی انتشار بین انسان‌ها مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب دارند؛ مانند ویروس‌هایی که در همه‌گیری کووید‌ــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.

البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروس‌های سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروس‌ها می‌توانند هم‌زمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسان‌ها منتقل شده‌ باشند؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماری‌زا به‌راحتی می‌توانستند بین آن‌ها گسترش یابند و هم‌زمان پرورش حیوانات حامل این ویروس‌ها را نیز آغاز کردند.

اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس دانشگاه کالج لندن، می‌گوید انسا‌ن‌های «شکارچی‌ــ‌گردآورنده» که کشاورزی نمی‌کردند یا دام پرورش نمی‌دادند هم می‌توانستند از طریق شکار در معرض این ویروس‌های حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی‌ پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیست‌شناس، ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمان‌های مختلف پدیدار می‌شدند و از بین می‌رفتند.

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان منجر شد، پخش شدن آن‌ها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروس‌های سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمی‌ترین انسان‌ خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»

دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاری‌های باستان‌شناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروس‌های سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمی‌مانند. این ویروس‌ها به طور معمول در بافت‌های نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین می‌روند، اثر باقی می‌گذارند و در بافت‌های مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمی‌شوند.

البته ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده‌اند اما فقط ویروس‌های مبتنی بر دی‌ان‌ای بوده‌اند نه ویروس‌های حاوی آران‌آی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت‌ انسان در فرانسه پیدا کردند. این آران‌ای با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و نشان می‌دهد که این عوامل بیماری‌زای تاریخی احتمالا یا از بین رفته‌اند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافته‌اند.

بالوکس می‌گوید: «احتمالا در آینده از ویروس‌هایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسب‌تری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروس‌ها در گذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر می‌کند.»